Η Ανάσταση και η Σημασία της στην Χριστιανική Πίστη
Ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, δύο σημαντικά μέλη του Μεγάλου Συνεδρίου και μυστικοί μαθητές του Χριστού, με κίνδυνο να διακυβεύσουν την καριέρα και την κοινωνική τους θέση, πραγματοποίησαν το άλμα της εμπράκτου πίστης. Με θάρρος, ο καλόκαρδος Ιωσήφ ζήτησε από τον Πιλάτο να του παραχωρήσει το σώμα του Ιησού, προκειμένου να το θάψει με τιμές. Οπλισμένοι με αρώματα και ένα λευκό σεντόνι, προσέφεραν τις καθιερωμένες τιμές στον νεκρό, τον τύλιξαν στο σεντόνι και τον εναπέθεσαν σε ένα επάξιο και ολοκαίνουργιο μνήμα, που είχε προοριστεί για τον Ιωσήφ. Αυτή η πράξη επιβεβαίωσε την προφητεία του Ησαΐα ότι «ο τάφος του ορίστηκε με τους κακούργους», παρόλο που μετά τον θάνατό Του «στάθηκε με τον πλούσιο» (Ησαΐας 53, 9). Όπως αναφέρεται, δόθηκε εντολή από τον Πιλάτο, μετά από αίτημα των αρχιερέων και Φαρισαίων, να φρουρείται ο τάφος έως την τρίτη ημέρα.
Η διαδικασία αποκαθήλωσης του Ιησού παρακολουθήθηκε από ελάχιστους ανθρώπους. Ήταν η Θεοτόκος, ο μαθητής Ιωάννης, οι δύο ευσεβείς βουλευτές Ιωσήφ και Νικόδημος, η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου, και η μητέρα των γιων του Ζεβεδαίου – συνολικά επτά πρόσωπα. Μετά την αποκαθήλωση, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσή παρακολούθησαν πού τοποθέτησαν τον νεκρό Ιησού. Η <<ζωντανή πίστη>> των μυροφόρων γυναικών τις κινητοποίησε να κατευθυνθούν προς τον τάφο του Ιησού. Ήξεραν ότι ο τάφος ήταν σφραγισμένος και φυλασσόταν από στρατό. Μαζί με αρώματα και μύρα, ξεκίνησαν νωρίς το πρωί της Κυριακής για να εκτελέσουν τις ιερότερες τιμές στον πνευματικό τους βασιλιά. Όταν έφτασαν, με έκπληξη διαπίστωσαν ότι η πέτρα είχε κυλιστεί από τον τάφο. Πλησιάζοντας, είδαν έναν λευκοντυμένο άγγελο, ο οποίος τους ανακοίνωσε την Ανάσταση του Κυρίου και τους έδωσε οδηγίες να ενημερώσουν τους Αποστόλους για να τον συναντήσουν στη Γαλιλαία.
Η Πλη fulfillment των Προφητειών για την Ανάσταση
Η προφητεία του Ψαλμού 15,10 επαληθεύτηκε, καθώς περιγράφει την τριήμερη ταφή και Ανάσταση του Ιησού με λόγια που αναφέρουν: «Στον Άδη δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου, ούτε θα αφήσεις τον πιστό σου να αντικρίσει τη σωματική αποσύνθεση». Πράγματι, το σώμα Του, κατά τη διάρκεια των τριών ημερών θανάτου Του, διατηρήθηκε αδιάσπαστο, ενωμένο με τη θεότητά Του, και δεν γνώρισε αποσύνθεση. Οι γυναίκες έφυγαν από το μνημείο με τρεμάμενες καρδιές, χωρίς να μιλήσουν σε κανέναν εξαιτίας του θείου τρόμου και της έκστασης που τις κατείχε. Στις αυθόρμητες σκέψεις τους δεν πέρασε ούτε το ενδεχόμενο ότι ο Χριστός είχε αναστηθεί, αν και ο ίδιος είχε προφητεύσει: «Γκρεμίστε τον ναό αυτό και σε τρεις ημέρες θα τον ανοικοδομήσω» (Ιωάννης 2,19), αναφερόμενος φυσικά στο σώμα του και όχι στον Ναό των Ιερουσαλήμ.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας πληροφορεί ότι ο Κύριος ανέστησε τον εαυτό Του, καθώς «μετά το θάνατό Του παρουσιάστηκε σ’ αυτούς (τους Αποστόλους) ζωντανός με πολλές αποδείξεις». Μέσα σε σαράντα ημέρες, ο Ιησούς τους εμφάνισε ζωντανός σε διάφορες τοποθεσίες και τους μίλησε για τη βασιλεία του Θεού. Η περιγραφή του κατά Μάρκον Ευαγγελίου ολοκληρώνεται εδώ, ενώ οι άλλες λεπτομέρειες μεταφέρονται από τα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Λουκά, του Ιωάννη και από τις Πράξεις των Αποστόλων. Έτσι οι Απόστολοι ενημερώθηκαν για την Ανάσταση από τις Μυροφόρες Γυναίκες, αν και οι ευαγγελιστές δεν καθόρισαν την ώρα της Ανάστασης, καθώς δεν την γνώριζαν. Απλώς αναφέρουν ότι τον συνάντησαν αναστημένο και τους έδωσε οδηγίες για τις επόμενες ενέργειές τους.
Η Σημαντικότητα της Εμφάνισης του Αναστάντος Ιησού
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο αναστημένος Ιησούς ενεφανίστηκε αρχικά σε γυναίκες, τη στιγμή που οι γυναίκες εκείνης της εποχής δεν είχαν κύρος και η μαρτυρία τους δεν λογιζόταν έγκυρη σε δικαστικές διαδικασίες. Αν οι Απόστολοι είχαν σκοπό να πλαστογραφήσουν την Ανάσταση, θα παρουσίαζαν τον Ιησού θριαμβευτή σε κάποιο λαμπρό γεγονός, θριαμβεύοντας μπροστά στους αντιπάλους Του. Αντί αυτού, η Ανάσταση περιγράφεται με λιτότητα και σεβασμό, χωρίς αναφορές σε κακίες εναντίον των διωκτών του Θεανθρώπου. Αυτό δείχνει την αλήθεια των γεγονότων, καθώς οι Μυροφόρες απλώς επιχείρησαν να προσφέρουν αρώματα στον νεκρό διδάσκαλό τους, αγνοώντας το ενδεχόμενο της Ανάστασής Του.
Ο Πέτρος και ο Ιωάννης, οι πρώτοι μαθητές που ανακάλυψαν το μνήμα, διαπίστωσαν ότι το σώμα είχε αναστηθεί, όταν βρήκαν τις πάνινες λουρίδες και το σουδάριο του Ιησού ξεχωριστά. Αυτή η ανακάλυψη επιβεβαίωσε τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για την Ανάσταση του Μεσσία. Από εκείνη τη στιγμή, οι εμφανίσεις του Χριστού στους μαθητές Του ξεκινούν, με την πρώτη να γίνεται στη Μαρία τη Μαγδαληνή, που ανακαλύπτει τον Αναστημένο καθώς σκύβει στον τάφο. Εκείνος τη φωνάζει με το όνομά της, και έτσι την αναγνωρίζει λέγοντας: «Ραββουνί», δηλαδή «Διδάσκαλε». Ο Χριστός την αποστέλλει στους αδελφούς του για να τους ενημερώσει ότι θα ανέβει στον Πατέρα Του, μια δήλωση που υποδηλώνει τη θεϊκή υιοθεσία όλων μας μέσω της Ανάστασής Του.
Η Μαρία επιστρέφει στους μαθητές και τους ενημερώνει ότι είδε τον Κύριο, αναγγέλλοντας με αυτόν τον τρόπο το μήνυμα της Αναστάσεως. Αυτή η συνάντηση με τον Χριστό αποκτά μεγάλη σημασία για τη ζωή των χριστιανών, καθώς η ένωση και η κοινωνία μαζί του επιβεβαιώνονται με την χάρη Του και τα μυστήρια της Εκκλησίας.
Συμπληρώνοντας την εικόνα, τα Ευαγγέλια αναφέρουν και την εμφάνιση του Ιησού στους επτά μαθητές στη θάλασσα της Τιβεριάδος. Εκεί, καθώς οι μαθητές ΄ψάρευαν χωρίς αποτέλεσμα, ο Χριστός τους δίνει τη συμβουλή να ρίξουν τα δίχτυα στα δεξιά του πλοίου, με αποτέλεσμα να πιάσουν 153 ψάρια. Αυτή η εμπειρία τους δίδαξε ότι οι αποτυχίες δεν πρέπει να τους απογοητεύουν, αλλά να επιμένουν στη ζωή κατά το θέλημα του Θεού. Το δίχτυ που δεν σκίστηκε συμβολίζει την ενότητα της Εκκλησίας, παρά το πλήθος των μελών της και την θεία προστασία που παρέχει ο Χριστός στην Εκκλησία Του.
Εν όψει όλων αυτών, οι εμφανίσεις του Ιησού είναι πολυάριθμες και γεμάτες νοήματα. Μία από αυτές είναι η εμφάνιση στους μαθητές που πορεύονταν στο Εμμαούς. Αυτοί, χωρίς να αναγνωρίσουν τον Κύριο, εξέφραζαν τη θλίψη τους για τον θάνατό Του, όταν ο Ιησούς με υπομονή τους εξηγούσε τις προφητείες για τον Μεσσία. Οι καρδιές τους έκαιγαν κατά την διάρκεια της συνομιλίας και αναγνώρισαν τον Χριστό μόλις Εκείνος ευλόγησε τον άρτο στο τραπέζι. Αυτή η στιγμή ανήκει στην καρδιά της χριστιανικής πίστης, καθώς σηματοδοτεί την πραγματική γνωριμία και ένωση με τον Χριστό μέσω της Θείας Ευχαριστίας. Μετά από αυτό, οι μαθητές επιστρέφουν στα Ιεροσόλυμα για να διακηρύξουν το μεγαλύτερο γεγονός της ιστορίας: την Ανάσταση του Ιησού Χριστού και την υπόσχεση ότι όλοι θα αναστηθούν εάν ακολουθήσουν τις εντολές Του.