Η Θεραπεία του Εκ Γενετής Τυφλού και η Πνευματική Τύφλωση Πολλών

Είναι σαφές ότι κάθε θαύμα που επιτέλεσε ο Ιησούς προσέθετε μια ακόμη σταγόνα στο ποτήρι της αντιπάθειας των θρησκευτικών αρχών ενάντια σ’ Αυτόν. Τελικά, όταν το ποτήρι ξεχείλισε, τον οδήγησαν στον θάνατο δια του Σταυρού. Ένα σημαντικό δίδαγμα που προκύπτει από την ιστορία του τυφλού είναι ότι η μεγαλύτερη τύφλωση δεν είναι η σωματική, αλλά η πνευματική τύφλωση της απιστίας. Αυτή η πνευματική κατάσταση προκύπτει από την αρνητική θέληση ορισμένων ανθρώπων να στραφούν προς το Θεό, ο οποίος τους καλεί συνεχώς με διάφορους τρόπους και ευκαιρίες. Ενώ ο τυφλός «είδε» τον Θεό με τα εσωτερικά μάτια της πίστης, κάποιοι άνθρωποι, αν και έχουν φυσική όραση, παραμένουν ουσιαστικά τυφλοί, διότι αρνούνται να αναγνωρίσουν τον Κύριο Ιησού ως την πηγή του αληθινού φωτός.

Αναγνώριση και Πίστη

Όταν ο Ιησούς ενημερώθηκε πως ο πρώην τυφλός αποκλείστηκε από τη Συναγωγή, τον αναζήτησε και του είπε: «Πιστεύεις στον Υιό του Θεού;». Ο τυφλός απάντησε: «Και ποιος είναι Κύριε, για να πιστέψω σ’ Αυτόν;». Όταν ο Ιησούς τού αποκάλυψε ότι είναι ο Υιός του Θεού, εκείνος δήλωσε: «Πιστεύω Κύριε» και τον προσκύνησε. Με αυτήν την πράξη, ο Ιησούς δεν άφησε τον άνθρωπο χωρίς επιβεβαίωση της παρουσίας Του, αλλά τον βρήκε και τον ενίσχυσε, παρατηρώντας τη μεγάλη του πίστη. Ένα άλλο σημαντικό μήνυμα εδώ είναι ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το χρέος μας προς τους άλλους και να γινόμαστε θαρραλέοι ιεραπόστολοι, χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις που ο Θεός μας παρέχει, είτε σε κατάλληλες είτε σε δύσκολες περιστάσεις.

Η Δράση των Θρησκευτικών Αρχών

Από την περικοπή του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου προκύπτει ότι υπάρχουν άνθρωποι, εκπροσωπούμενοι εδώ από τους Φαρισαίους, οι οποίοι όχι μόνο αρνούνται να αναγνωρίσουν την αλήθεια, αλλά τη διαστρεβλώνουν επιτήδεια, προκειμένου να παρασύρουν τους άλλους στην πλάνη. Επιλέγουν να διασπείρουν ψέματα και κινούνται αρνητικά απέναντι στο Θεό, ενοχλούμενοι από το φως και προτιμώντας το σκοτάδι. Προσπαθούν να προσαρμόσουν την ιστορική αλήθεια στις ιδεολογίες τους, αντί να παραδεχτούν το θαύμα ότι προέρχεται από τον Θεό. Δυστυχώς, όσοι οδηγούν τους άλλους σε πνευματική καταστροφή θα κληρονομήσουν το «πυρ το άσβεστο». Ο Θεός, ωστόσο, δίνει πολλές ευκαιρίες σε εκείνους που πράττουν ακούσια κακό, ελπίζοντας να μετανοήσουν και να σωθούν.

Η Αλήθεια του Χριστού

Ο Χριστός αποκάλυψε στον τυφλό: «Εγώ, που μιλάω αυτή τη στιγμή μαζί σου, είμαι ο Υιός του Θεού». Αυτή η αποκάλυψη αφορά όχι μόνο εκείνους που έχουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις να την κατανοήσουν, αλλά και την Εκκλησία Του μέσω των Μυστηρίων και της αγιαστικής ζωής. Ο Χριστός είναι η κριτική βάση της κρίσης των ανθρώπων. Κάθε άνθρωπος κρίνεται ανάλογα με τη στάση του απέναντι στον Κύριο. Ο Ιησούς δεν κρίνει προσωπικά, αλλά οι άνθρωποι κρίνονται με βάση τη ζωή τους και την αγάπη που επιδεικνύουν. Ο Κύριος αποκαλύπτεται σε εκείνους που επιθυμούν να Τον πιστέψουν, παραμένοντας «πτωχοί τω πνεύματι» και βιώνοντας την εσωτερική τους ανέχεια.

Πόνος και Αγιοσύνη

Ο πόνος και η θλίψη δεν είναι πάντα αρνητικές καταστάσεις. Αν συνδυαστούν με υπομονή και πίστη, μπορούν να αποτελέσουν την αρχή ή πορεία προς την αγιότητα, όπως δείχνει η ιστορία του τυφλού. Η φύση μας διδάσκει αυτό μέσω του κλαδέματος και του οργώματος της γης, όπου τα δέντρα φαίνονται μικρότερα για λίγο, αλλά τα αποτελέσματα είναι θετικά στο τέλος. Το ίδιο συμβαίνει και στις χειρουργικές επεμβάσεις, όπου οι ασθενείς βρίσκουν την υγεία τους ή ακόμα και στην εκπαίδευση, όπου οι μαθητές διορθώνουν τον χαρακτήρα τους μέσω της πειθαρχίας. Ο απόστολος Παύλος διδάσκει ότι «ο Θεός παιδεύει πάντα προς το συμφέρον» και ότι όλα συντελούν στο καλό του αγαπώντας το Θεό.

Σχέση με τον Χριστό

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν εκφράζουν καμία στάση απέναντι στον Χριστό, όπως οι γονείς του τυφλού. Οι περισσότεροι, ωστόσο, τοποθετούνται είτε θετικά είτε αρνητικά. Αρκετές φορές, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας έχει οδηγήσει ορισμένους στην αίσθηση αυτοθέωσης και στην απόρριψη της ύπαρξης του Θεού, γεγονός που εκδηλώνεται σε επιθέσεις κατά του Χριστιανισμού. Οι πιστοί αντιμετωπίζουν διωγμούς, βασανιστήρια και εξορίες, υποδεικνύοντας ότι τα υπαρξιακά και θεολογικά ερωτήματα απαιτούν σεβασμό.

Η Πίστη ως Φάρμακο

Ο γνωστός ψυχίατρος Γιούνγκ υποστήριξε ότι η πίστη λειτουργεί ως φάρμακο κατά του άγχους και ενδυναμώνει τον άνθρωπο. Ο Χριστός είναι το αληθινό φως που φωτίζει την πνευματική και υπαρξιακή μας κατάσταση, προσφέροντας έξοδο από την δουλεία του ναρκισσισμού. Η αποδοχή Του ως Λυτρωτή και η ζωντανή πίστη μας επιτρέπουν να βιώσουμε τη Χάρη Του στην καθημερινότητα μας με ταπεινότητα και μετανοία.

Αυτές οι αλήθειες αφορούν τον καθένα μας και απαιτούν έναν βαθύ στοχασμό σχετικά με την πίστη μας και την πνευματική μας πορεία.